Şair Serkan Işın paylaşınca gördüm, hadi blogumda da dursun.
Son daktilo fabrikası geçen ay kapandı, artık hiçbir yazarı daktilosuyla göremeyeceğimiz için daha da mazi. "
Yazarlar ve Daktiloları" desem daha iyiydi, başlık da buydu
Guardian'da. Ancak daktilo ve kalem bir adım önde bence; yazarın daktilosu olmaz, daktilonun yazarıdır o.
Fotoğraflarda daktilonun yıldan yıla değişimini görmek de mümkün.
 |
| Françoise Sagan-1955 |
 |
Gazeteci Hunter S. Thompson-1976
|
 |
| Agatha Christie kendi kitapları arasında |
 |
| Margaret Drabble evinde, 1974 |
 |
| Tennessee Williams |
 |
| Angela Carter. Benim odamın ikizi. |
 |
| Audrey H. edasıyla Helen Gurley Brown, Park Avenue, sene 1965 |
 |
| JG Ballard, 1989 |
 |
| John Cheever, New York, 1979 |
 |
| Ralph Ellison, Roma, 1957 |
 |
| William Faulkner balkonda bir senaryo üzerinde çalışıyor, Hollywood, 1940'lar. |
 |
| George Bernard Shaw, 1929 |
 |
| Ernest Hemingway, "Çanlar Kimin İçin Çalıyor"u yazıyor, Sun Valley, 1939. |
 |
| Philip Roth |
 |
| Patricia Highsmith, 1976 |
 |
| Brendan Behan, 60'lar. |
 |
Carson McCullers, 1961
|
 |
Martin Amis, 1981
|
