Şair Serkan Işın paylaşınca gördüm, hadi blogumda da dursun.
Son daktilo fabrikası geçen ay kapandı, artık hiçbir yazarı daktilosuyla göremeyeceğimiz için daha da mazi. "
Yazarlar ve Daktiloları" desem daha iyiydi, başlık da buydu
Guardian'da. Ancak daktilo ve kalem bir adım önde bence; yazarın daktilosu olmaz, daktilonun yazarıdır o.
Fotoğraflarda daktilonun yıldan yıla değişimini görmek de mümkün.
 |
Françoise Sagan-1955 |
 |
Gazeteci Hunter S. Thompson-1976
|
 |
Agatha Christie kendi kitapları arasında |
 |
Margaret Drabble evinde, 1974 |
 |
Tennessee Williams |
 |
Angela Carter. Benim odamın ikizi. |
 |
Audrey H. edasıyla Helen Gurley Brown, Park Avenue, sene 1965 |
 |
JG Ballard, 1989 |
 |
John Cheever, New York, 1979 |
 |
Ralph Ellison, Roma, 1957 |
 |
William Faulkner balkonda bir senaryo üzerinde çalışıyor, Hollywood, 1940'lar. |
 |
George Bernard Shaw, 1929 |
 |
Ernest Hemingway, "Çanlar Kimin İçin Çalıyor"u yazıyor, Sun Valley, 1939. |
 |
Philip Roth |
 |
Patricia Highsmith, 1976 |
 |
Brendan Behan, 60'lar. |
 |
Carson McCullers, 1961
|
 |
Martin Amis, 1981
|
4 Yeni fikir:
''Yazarın daktilosu olmaz, daktilonun yazarıdır o.''kesinlikle katılıyorum.
Margaret Drabble evinde, 1974 fotoğrafındaki daktilo da benimkinin bir aynısı...
Teşekkürler paylaşımınız için,sevgiyle kalın... Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
@Nehire
Asıl yorumun için ben teşekkür ederim Nehire.
Daktilonun markasını merak ettim. Açacağım sergiden ötürü şimdilerde daktilolara daha bir meraklıyım:) Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
Yazılarına sıklık vermelisin seni okumak çok zevkli :) Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
@esra
Canımsın;) Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
Yorum Gönder