Dün, güzel bir gündü. Hani yazıda, nasıl geçireceğim bu günü, harcayacak mıyım yoksa diye endişelenip duruyordum ya, cevabı "hayır" diye rahatça verebiliyorum şimdi ne mutlu ki.
En sevdiğim yerdeydim. Huzur dolu sığınağımda( Herkesin bir sığınağı, ne zaman gitse içindeki tüm sıkıntıyı attığı gizli bir yeri olmalı.) çınarın altında oturmuş, kitabımı okuyordum. Güzel bir çayı katık etmiştim okuduklarıma.
Çok güzeldi, huzurbaz.
Cumhuriyet Kitap Eki'nde haberini görüp koşa koşa Murat Yalçın'ın yeni çıkan kitabını almaya gittim sonra( "Hafif Metro Günleri").
Yıllar önce edebiyat dünyasında fırtına koparan, benimse hâlâ okumamış olduğum "Unutma Bahçesi"ni de atıverdim sepete.
Diğer kitap da, en güzel hatıralarımdan biri olan Selim İleri'nin kitabı. Murat Yalçın hediye etmişti. Çay bahçesine giderken hani belki okurum diye yanıma almıştım, bu vesileyle de onu da çekeyim dedim.
Haberiniz yoksa dile getirmenin vaktidir: Nazım Hikmet'i seviyor iseniz bu ayki NTV Tarih'i mutlaka alın. Nazım Hikmet'in bilinen kitaplarının dışında bir kitabı bulundu. Dergi, oldukça güzel bir dosyayla bu konuyu inceliyor. Doyurucu olmuş dahası. Ayrıca, Hıfzı Topuz'un arşivinden Nazım Hikmet'in ses kaydını( bir röportaj, bir de şiir okuması) içeren bir cd hediye ediyor NTV Tarih.
Sırf bu cd'ye milyarlar verirdim.
İyi ki edebiyat var.
Not: Füsun Akatlı geçen hafta vefat etti. Bir yazıda ele alırım diye düşünerek not düşmemiştim. Oysa ölümlerin ardından yazı yazmak zor. Madımak'ta ayrılmak zorunda bırakıldığı Metin Altıok'a kavuştu şimdi. Üzülsem de, bunu düşünüp bir an gülümsüyorum.
