Şair Serkan Işın paylaşınca gördüm, hadi blogumda da dursun.
Son daktilo fabrikası geçen ay kapandı, artık hiçbir yazarı daktilosuyla göremeyeceğimiz için daha da mazi. "
Yazarlar ve Daktiloları" desem daha iyiydi, başlık da buydu
Guardian'da. Ancak daktilo ve kalem bir adım önde bence; yazarın daktilosu olmaz, daktilonun yazarıdır o.
Fotoğraflarda daktilonun yıldan yıla değişimini görmek de mümkün.
|
Françoise Sagan-1955 |
|
Gazeteci Hunter S. Thompson-1976
|
|
Agatha Christie kendi kitapları arasında |
|
Margaret Drabble evinde, 1974 |
|
Tennessee Williams |
|
Angela Carter. Benim odamın ikizi. |
|
Audrey H. edasıyla Helen Gurley Brown, Park Avenue, sene 1965 |
|
JG Ballard, 1989 |
|
John Cheever, New York, 1979 |
|
Ralph Ellison, Roma, 1957 |
|
William Faulkner balkonda bir senaryo üzerinde çalışıyor, Hollywood, 1940'lar. |
|
George Bernard Shaw, 1929 |
|
Ernest Hemingway, "Çanlar Kimin İçin Çalıyor"u yazıyor, Sun Valley, 1939. |
|
Philip Roth |
|
Patricia Highsmith, 1976 |
|
Brendan Behan, 60'lar. |
|
Carson McCullers, 1961
|
|
Martin Amis, 1981
|
4 Yeni fikir:
''Yazarın daktilosu olmaz, daktilonun yazarıdır o.''kesinlikle katılıyorum.
Margaret Drabble evinde, 1974 fotoğrafındaki daktilo da benimkinin bir aynısı...
Teşekkürler paylaşımınız için,sevgiyle kalın... Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
@Nehire
Asıl yorumun için ben teşekkür ederim Nehire.
Daktilonun markasını merak ettim. Açacağım sergiden ötürü şimdilerde daktilolara daha bir meraklıyım:) Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
Yazılarına sıklık vermelisin seni okumak çok zevkli :) Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
@esra
Canımsın;) Kaynağı gösterYazdır?1 Bu Yorumdan |Alıntı Yap|
Yorum Gönder